Gelibolu Pazarı yazımı hatırlayanlarınız vardır. Oradan gelen kumaşlara yer açmak için, evdeki artık kumaşları, elemem gerekiyordu. En küçük ebatlı olanları özel bir rahabilitasyon merkezinde müdirelik yapan komşuma verdim. Onları, oradaki zihinsel engelli çocuklarla yapılan ,el işi derslerinde kullanacaklar. Orta ebatlarda olanları anneme verdim. Diğer en büyük parçaları ise kendime ayırdım. Dolabımda geniş bir yer açılınca, yeni kumaşlarımı koyacak yerim oldu.
O parçaların az çok ne olacakları belliydi. O yüzden önceki gün oturup hepsini kestim ve dünde hepsini diktim. İnstagramda takip edenleriniz bilir. Tam 7 parçayı sadece bir günde bitirerek kendi rekorumu kırdım. İşte bu tişörtte, bizim yakışıklıya nasip oldu.
Bu lacivert üzeri, beyaz puantiyeli elbise ise yine o gün kesilenlerden. Kumaşı yaz başından beri dikilmeyi bekleyen pamuklu, çok hoş bir penye. Ben galiba uzun zamandır modanın da etkisiyle puantiye ve beyaz ayakkabıdan uzak durmuşum. Bu elbiseyi de keserken puantiyenin, o romantik, hanım hanımcık çizgisinden birazcık kaçmak ve elbisenin çizgisini azda olsa değiştirebilmek için omuz kısımlarını açık ve yakasını kapalı çalıştım. Bu yaka ve omuz modeli de benim yıllar önce çok severek kullandığım bir modeldi.
Bu yaz blogun da etkisiyle çok dikiş dikerim, diye düşünürken, sanırım siparişler dolayısıyla çok fazla elbisem olmadığını farkettim. Yazın, kalan son günlerinde giymek üzere bu elbisemi diktim. Kalıbını yine
kot elbisemde kullandığım kalıptan kestim. Fotoğraflama gece olduğundan bu şekilde.. Ayakkabılar ise bu elbiseyle hiç olmadı biliyorum. Ancak siz onlarıda görmezden gelin artık. SEVGİLER....
