LEOPAR BLUZ

 Çok sevdiğim bir bluzumu paylaşmak istedim. Leopar desenden son bir kaç sezondur çok hoşlanmaya başladım bende herkez gibi. Aslında fotoğraflarda çok belli olmamış ama fular yaka olarak çalıştım yakasını. Kumaş yine parça olarak alındığı içinde kolları mecburen truvakar kol oldu.

Leopar bluzu beyaz pantolonla kombinlemek istedim, dışarıdaki karanlık ,yağmurlu havaya inat.
HEPİNİZE BOL DİKİŞLİ GÜNLER..

KIZIM İÇİN

 Bu defa kızım için diktiklerimden birini seçtim. Bir kız annesinin dikiş bilmesinin avantajlarıda var,dezavantajlarıda. Mesela kendileri bu kıyafeti tasarlayıp bana tarif etti. Her ayrıntısını tek tek ona sorarak yaptım. Prova olmak istemedi. Zor zahmet provaya ikna edip elbiseyi giydirdiğimde bu kezde çıkarmak istemedi. Üst kısmı tek askılı, eteğininde önü kısa arkası uzun. Yani asimetri karmaşası bir elbise.

İki kat çalıştım. İçinde bir açık tonda astarlık ligralı bir kumaş var. Üstünde ise pembe bir tül.Omzuna tülden yaptığım çiçeği, beline de taşları işledim. Ben çok beğendim. Ama kızım arka kısmının daha uzun olup yerlere değmesini istediğini söyleyerek tam not vermedi. Yinede severek giydi.
HEPİNİZE BOL DİKİŞLİ GÜNLER...

VİNTAGE KOMBİNİM

 Kloş etek dikimi  ile ilgili yayın yapmayan bloggera blogger demezler diye düşünerek bende kloş eteğimin dikim aşamalarını fotoğrafladım. Ama öyle uzun uzun anlatmayacağım. Zaten eteğin dikim süresi bir saati bulmuyorken uzun anlatıpta ne yapayım. Ben kalem etek ve elbiselere öyle çok alışmışım ki; tam kloş zaten giyemem bari yarım kloş yapayım diye düşündüm. Ancak o bile bana çocukken giyip  sonrada döne döne savurduğumuz eteklerimizi hatırlattı.

Çok kısa süren kesim sürecinden sonra fermuarını taktım. Beline birde kemer geçirdim ve ben bile bu kadar çabuk bitmesine şaşırdım.

 Geçen yazılarımdan birinde bahsettiğim diy gömleğimle kombinlediğimde kıyafetimi çok vintage buldum. Ama hangi dönem onu çıkaramadım.

 Blogçuluğun en ama en zor yanı şu fotoğraf çekimleriymiş. Bunu her geçen gün biraz daha iyi anlıyorum. Bu gün yine evde kimse olmayınca ve de fotoğraf makinesinin pilleri bitince ıpone ile çekmek zorunda kaldığım fotoğrafların kalitesi de ancak bu kadar oldu.

Yeni kolyemi de sizlerle paylaşayım dedim. Ben çok severek aldım. Çok ta severek ve neredeyse her kıyafetimle takıyorum. HEPİNİZE BOL DİKİŞLİ GÜNLER..

BUGÜN DİKTİM VE GİYDİM

 Bu aralar dikiş konusunda çok üretkenim. Mesela bu simli triko bluz bugün biten ikinci işim. Sabah kızımı okula bırakınca eve gelip bir yarım daire kloş etek diktim. Öğleden sonra ise bu bluzu. Artık akşama da bir proje sığdırırmıyım bilemem.

Kumaşçımda bu simli penyeyi görünce çok beğenip aldım. Kumaş biraz hatalı ve küçük olduğu için de boyu tam istediğim uzunlukta olmadı ve etek ucunu pek beğenmedim sanırım o kısma değişik bir şey yapmalıyım. Ama yinede sevdim değişik kombinler yapmak için uygun bir parça. Ben şimdilik sadece jean pantolonla giydim. Daha sevdiğim bir kombin yaparsam paylaşırım. HEPİNİZE BOL DİKİŞLİ GÜNLER...

YAZDAN KALMA

 Sevgili Hayrun hanımın blogunda pamuk saten eteği görünce benimde bu elbisemi paylaşmak geldi aklıma. Bilgisayarımız tamirden bugün döndü nihayet. Artık uzun uzun yazabilirim. Yaz başında parça kumaş satan kumaşçımda bu kumaşlardan bir kaç desen bulup almıştım. Hem esnek hemde kalın dokunuşlu oldukları için astar ve fermuar derdi olmadan elbise çalışma imkanı sağlıyorlar. Bende kızımın ana okulu mezuniyet gecesi için kendime ve iki arkadaşıma dikmiştim bu elbiselerden.

Bu resimde fermuar kullanmadan elbisenin ne kadar iyi oturduğu daha net belli oluyor. Sevgili kızım da halk oyunları için yöresel kıyafetleriyle. Hepnize en iyi BOL DİKİŞLİ GÜNLER.. Şimdilik hoşçakalın.

MİLİTARY KABAN

Bu yayınımda fazla açıklama olamayacak. Çünkü kızım bilgisayar klavyesini camsil ile silmek suretiyle mahvetmiş. Bu yazıları bile ıpone ile yazıyorum. Yeni kabanımı dün bitirdim bugün de giydim. Bol dikişli günler.

MİLİTARY CEKET

 Moda diye herşeyi giyemem, kendimi stil sahibi olarak ta kesinlikle görmüyorum. Bunu söyleyebilmek için 40 fırın ekmek yemek gerekli diye düşünüyorum. Ancak son yıllarda tuhaf bir moda anlayışı ortaya çıktı. Birbirine hiç uymayan parçaları bir araya getirmek. Mesela bu military ceketin altına dantelli beyaz bir elbise giymek gibi.. Ben moda konusunda galiba çok cesur değilim.

Geçtiğimiz sezon şöyle bir gelip geçiveren kamuflaj modası benim çok hoşuma gitmişti. Derhal bu ceketi dikip bahar aylarında beyaz atlet ve jean pantolonla giymiştim. Hala da giymeye doyamadıklarımdan. Bol spor dikiş ve eskitme düğmelerle , kapaklı ceplerle tam istediğim havayı yakalayabilmiştim. İçinde kendimi iyi hissettiğim bir parça. Aslında doğrusunu söylemek gerekirse kendi diktiğim bütün kıyafetleri bir başkasında görme ihtimalim olmadığı için, sadece bana özel olduğu için çok severek giyiyorum. Yani YAŞASIN DİKİŞ DİKMEK diyorum. HERKEZE BOL DİKİŞLİ GÜNLER...