ZEYTİN DALLLARI ARASINDAN EGE

 Çok güzel bir hafta sonu geçirdim. Buradan paylaşmamadan da edemedim. Sevgili eşim ''beni sakın bloğuna koyma'' diye sıkı sıkı tembihlese de, bu bir Web Günlüğü ve ben tabiki hayat arkadaşıma da burada yer vermek istiyorum.

 Görmüş olduğunuz şu güzel manzara, benim memleketimin yollarında çekildi. Karşıda görünen yer ise Yunanistan'ın Midilli adası. Bilenleriniz, gelenleriniz muhakkak olmuştur. Sokakağzı ve Assos plajlarından görünen ada budur. Velhasıl benim denize olan tutkum ve kızımın isminin Derya oluşunun sebebi de bu güzel Ege sularıdır.

 Cumartesi günü havanın güzelliğini fırsat bilerek, mangalımızı ve etimizi kaptığımız gibi bizde soluğu Kayınvalidemlerin zeytinliğinde aldık.

 Kızımla bol bol birbirimizin fotoğrafını çektik. Gördüğünüz gibi çarşı, pazar, dağ, bayır demiyorum ve sürekli kendi diktiğim kot gömleğimi giyiyorum.

 Akşam üstü son olarak kayınpederim ineklerini de sağınca; benim prensesimin içeceği katkısız, organik, köy sütümüz de hazır oldu.

Bu arada ben Kayınvalidemin eskiyen kıyafetlerden çıkardığı düğmelerin içinden iyi durumda olanlarından bazılarını seçip eve getirdim. Çünkü düğmeye kumaştan daha fazla para veriyorum.
Örnek verecek olursam son diktiğim kot gömleğin kumaşı 3 tl, düğmeleri ise 4 tl tutmuştu. Bu rakam cekette daha da artıyor. Şimdilik benden bu kadar. Hoşçakalın, SEVGİYLE KALIN..

YENİ BOTLARIM

 Kot gömleğimi o kadar çok sevdim ki dün kızımın okuldaki toplantısına giderken giydim. Yine kendi diktiğim trençkotum ve lacivert kot pantolon ile kombinledim.

 Bu arada  sezon sonu indirimlerinden dolayı gözüm hep ayakkabı mağazalarının vitrinlerindeydi. Bu botlarımı bugün çok uygun bir fiyata aldım.

Bağcıkları ve dolgu topuklu olmaları, içinde bir kaç ton barındırması açısından hoşuma gitti. Bu gün ayrıca Cuma pazarındaki kumaşçıma da uğradım. Ancak nedense pek bir şey almadan döndüm. Sanırım gözüme birşey çarpmadı. Yanlız orada beni çok mutlu eden bir olay oldu. Bir bayan bana,''pardon, sizin internette bir dikiş bloğunuz var mı?'' diye sordu. Ve bu da beni çok ama çok mutlu etti. Hafta sonu evde olamayacağım için dikiş ve blogdan ayrı kalacağım. Kısmetse Pazartesi görüşmek dileğiyle... SEVGİLER..

KORDON KOLYE

 Baharın erken gelmesiyle insanların sanatsal yönleri daha bir gelişti sanırım. Tüm izlediğimiz bloglarda harika işler görmeye başladık. Mesela bugün sevgili blogger arkadaşım Melislicious'un blogunda gördüğüm kolye benim resmen kanımı ateşledi. Hemen onun kordon kolyelerine özenipte aldığım ve bir türlü bir şeylere dönüştüremediğim kordon ve eski kullanılmayan takılarım geldi aklıma. Eski bir kolyemi bozup onun zincirini oluşturan iplerden bir kordon ördüm.

 Daha sonra ördüğüm kordon, satın aldığım açık renk kordon ve eski bir portföy çantamın zincirini misina ile birbirine diktim. Ancak bunu yaparken bir hayli zorlandım.

 Gözüme ince gelince açık renk kordondan bir kat daha geçtim. Bağlantı yerlerindeki kötü görüntüyü yok edebilmek için pudra rengi scuba kumaş ile o kısımları sardım. Kapatmaları da takınca benimde kordon kolyem oldu.

Şu an evdeki eski takılar ve eski çantalarımın derileri şekillenip duruyor kafamda. Bu arada internetten bir de kolye siparişi verdim. Malum önümüz yaz. Herkese benden kucak dolusu sevgiler..

KOT GÖMLEK &KOMBİNLER

 Öncelik olarak ilham kaynağım olan gömlek budur. Gerçekten çok hoş ve'' benimde bir kot gömleğim olmalı'' hissi veriyor, kesinlikle.

 Şimdi ise gelelim benim cep kapakları sökülmüş ve hala yenisini takıp takmamaya karar veremediğim gömleğime.

 Kolye kendi yaptıklarımdan.

Tamamdır Hanımlar. Sizlerden gelen güzel iltifatlar ve beğeni dolu yorumlarınız sonucu çok kullanışlı olan kot gömleğim içime sindi. Bu arada fotoğraf çekimleri sırasında gelen sevgili komşum da çok beğendi. Yorum atan, blogumu ziyaret eden tüm sevgili arkadaşlarıma çok teşekkür ederim. Üye sayım 100'ü geçti.Bu gün ayrıca bunun mutluluğu da eklendi. İnanın hayat bu küçük mutlluklardan ibaret. Beni mulu ettiniz. Tanrım sizleri daha büyük mutluluklarla ödüllendirsin.
SEVGİLER...

ÇAKMA KOT GÖMLEK

 Kot gömlek bitti. Ancak aklımda bir sürü soru işareti bıraktı. Örneğin; o cep kapaklarını asimetrik yapmıştım, oldu mu? Yada lacivert ip kullanarak yaptığım spor dikişler çoğu yerde hata göstererek kaliteyi düşürdü mü? Ve hepsinden önemlisi bu kot gömleğe benzedi mi?
   Mesela son sorudan başlayarak kendim cevaplayacak olursam; tamam, kot gömlek olmayıversin. Mavi spor dikişli, kot gömlek havası taşıyan bir gömlek oldu diyelim. Spor dikişlerde, sadece ön ceplerde hataları biraz daha belirgin gösteriyor. O cepler zaten asimetrik ve de birbiriyle simetrik pek olmamış gibi..
  Neyse ben bu gömleği ( en azından cepleri) herşeyi acımasızca eleştiren anneciğime bir göstereyim. O, cepleri beğenirse giyerim. Beğenmezse en azından cep kapaklarını değiştiririm. Siz siz olun böyle kot gömlek gibi orjinal şeyleri dikmeye kalkmayın. En yakın zamanda bende kendime bir kot gömlek almak istiyorum.

Haa.. Bir de unutmadan, mahallemdeki küçük tuhafiyede, bu gömlek için çok uygun, harika düğmeler buldum. Yakından fotoğraflamayı unutmuşum ancak kombinlediğim zaman onları size ayrıca gösteririm. Herkese kucak dolusu sevgiler.

AYAKLI YAKA

 Cuma günü pazardan aldığım kumaşların içinde biri vardı ki, hemen kesip dikmeye başladım. Kot gömleklik kumaşımı görür görmez vuruldum. Zaten almayı düşünüyor ve eksikliğini gardrobumda çok fazla hissediyordum. Bu yazımda yayınladığım gömlek kalıbını kullanarak kestim gömleğimi.
  Şimdi ise ayaklı yakayı nasıl yaptığımı biraz anlatmak istiyorum. Bu ikinci ayaklı yakam. Diğerini daha farklı bir yöntemle dikmiştim ve daha az zorlanmıştım. Açıkçası bu yöntem daha makbulmuş, ancak bana daha zor geldi. Öncelikle iki adet yaka ve iki adet ayak kesiyoruz. Ve bunların sadece birer tanelerine kumaş tela yapıştırıyoruz.

  İki adet yakayı yüzleri birbirine gelecek şekilde  iğneleyip dikiyoruz.

 Diktikten sonra dikişlerin dışında kalan kumaşları güzelce ve olabildiğince dikişe yakın bir biçimde traşlıyoruz. Daha sonra yakayı yüzüne çevirip elimizle düzelterek ütülüyoruz. Köşeleri olabildiğince sivri bir duruma getirip uç kısımlarına  iğne yardımıyla iki kat ip takıyoruz. Çünki spor dikiş yaparken bu ipler sayesinde yakanın sivri kısımlarını daha iyi dikebileceğiz.

 Spor dikişini çektiğimiz yakanın ayaklarını da yakaya yukarıdaki gibi yerleştiriyoruz. Uç kısımlarında yarım cm pay bırakarak dikiyoruz. Bu pay bizim daha sonra ayakla, gömleği birleştirmemize kolaylık sağlayacak.

 Şimdi artık elimizde bitmiş bir yaka ve ondan bağımsız bir gömlek var. İşte tam bu sırada benim sevgili kızım telefonu alıp oyun oynamaya başladığı için aradaki en önemli işlemi fotoğraflayamadım. Ancak o verdiğimiz yarım cm'lik dikişin tam bitme noktasını, gömleğin üst köşesine tam olarak tutturarak başlıyoruz gömleğe iğnelemeye ve bunu diğer uçta aynı şekilde bitiriyoruz. Eğer arada potluk ve bolluklar oluşursa bunları birbirine yedirip düzgün bir biçimde dikiyoruz.

En son ve önemli olarak diktiğimiz ayağın karşı tarafını da gömleğe muntazam bir biçimde kapatıyoruz. Ben elimle belli belirsiz içinden tutturdum ilk etapta. Daha sonra spor dikişle sağlamlaştıracağım.
  Aslında ayaklı yakayı anlatıp birilerine öğretmek benim hiç haddime değil. Bu işi çok iyi bilen ve anlatan insanlar var. Ancak ben sadece ve sadece;'' bunu ben bu şekilde yaptım'' demek için ve belki hiç dikiş bilgisi olmayıpta, birşeyler dikmek isteyen birilerinin kulağında, gözünde kalsın, arama motorlarında tıkladıklarında çeşitlilik olsun diye anlattım. Yanlışım varsa düzeltin. SEVGİLER...

İKİ RENK BLUZ

Bu hafta dikiş açısından çok verimli geçti. Sizlerle paylaşmak istediğim bir sürü iş yaptım. Ancak yarın elimden çıkacak olan bu projemi ilk sıraya koydum. Daha önce iki müşterim için diktiğim kıyafetlerden kalma kumaş parçalarım vardı. Kumaşlar bana ait olduğu için kalan parçaları da müşterilerime vermemiştim. Dokuları ve kumaşları aynı, sadece renkleri değişikti. Bende bu şekilde uyguladım.
       Yarın çok sevdiğim bir kardeşime hediye edeceğim. Eğer kabul ederse onun üzerinde fotoğraflayıp burada yine paylaşırım. Bu arada Cuma günü Pazardan yine çok hoş kumaşlar aldım. Hepsi aklımdaki, uzun dikilecekler kuyruğuna eklendi. İlham perim tam elini eteğini çekip gitmek üzereyken, aldığım yeni kumaşlarla yine uzun bir misafirlik dönemine giriyor. Size de bol dikişli, mutlu, keyifli günler...