ELBİSE ETKİNLİĞİ

 Sevgili Dikiş Dünyam blogunun düzenlediği elbise etkinliğini, son zamanlarda tüm  izlediğim bloglarda görmeye başladım. Fakat katılacağımı söylememe rağmen, katılım şartı olan blogda paylaşma kısmını bir türlü yapmamıştım. Aslında bu sıralar iki elbise bitirmiş biri olarak kendime yeni bir elbise fikri fazla da cazip gelmemişti. Ancak daha önce katıldığım etkinliklerden biliyorum ki; hekes diktiklerini paylaşırken karşıdan seyretmekle yetinemem:)
  O yüzden bende varım diyorum. Şöyle etnik çizgilere sahip bir elbisem olsa hiç fena olmaz. Etkilendiğim elbiseler aşağıda. Az çok nasıl bir şey yapacağım da aklımda şekillendi. Ancak bu günlerde bir miktar kızım için bir şeyler dikmeli ve onun huzursuzluğunu bastırmalıyım.

 Etnik desenleri her zaman sevmişimdir. Bol takı takma imkanı sağlaması da hoşuma gider. Çünkü sevdiğim takıları alıp bir köşeye kaldırırım ve hep kıyafetlere fazla geldiğini düşünüp bir türlü takamam... Herkese mutlu bir hafta dilerim...

BOMBER CEKET

 Yine sevgili Anneciğimin verdiği cici kumaşı değerlendirme projesiyle karşınızdayım. Canım annem hafif esneyen, viskon tarzı kumaşı çarşamba akşamı verince hemen eve gelip aklımdaki bomber ceketi kestim. Kalıp olarakta tabiki İrem Hanımın etkinliği için kullandığım ve en sevdiğim, aslında örgü hırka kalıbı olarak verilmiş eski bir kalıbımı kullandım. Evde atık kumaş parçalarımın içinde kalan siyah, çelik örme kumaşlarımda değerlenmiş oldu böylece..

 Yanlız ben fermuar yerine düğme kullandım. Etek, kol, yaka ve önlerine siyah şeritler geçtiğim için de Bomber Ceket oldu..

 Aslında beyaz pantolonla kombinleyip kollarını sıvayarak kullanmak isterdim kendisini ancak Mayıs ayında kışın bile yaşamadığımız soğuk ve kapalı havaları yaşıyor olmamızdan dolayı siyah ve koyu renklerle kombinlendi..

 Bu gün sevgili kızımla yine bol gezmeli bir gün geçirdik.  İyikide çıkmışız. Çünkü ''BİZ BİR MİLLETİZ'' adı altında düzenlenen bir etkinlikten dolayı şehrimiz Halk Bahçesine çeşitli ülkelerden öğrenciler gelmiş ve kendi etnik kıyafetleri ile ülkelerini tanıtıyorlardı. Kızımın onlarla birlikte fotoğraflarını çekmek istedim ancak o esnada kaprisi tuttu ve ''Gidelim ben burayı sevmedim'' diye tutturdu...

 Bu ülke Endonezya idi. Çok güzel bir tanıtım CD'si ve ülkelerini tanıtan bir broşür dağıtıyorlardı..

 Bu ise benim, Sevgili Kızımın bana yazdığı anneler günü hediyesi. Okuma ve yazmayı öğrendiği daha ilk yıl bana kendi küçük hayal  gücü ve içten duygularıyla bu anlamlı şiiri yazdı.

Bende buradan herkesin anneler gününü kutluyorum. İyiki anneyim. Tanrım bu mutluluğuda yaşattı bana. Çok mutluyum.
MUTLU, MUSMUTLU, SEVGİ, HUZUR VE SAĞLIK DOLU GÜNLER DİLİYORUM..:))

YİNE KİMONO

 Geçtiğimiz günlerde sanki üzerime bir durağanlık gelir gibi oldu. Dikiş dikmek istemediğimi hisseder gibi oldum biraz. Ama neyseki çok çabuk geçti. Hatta o durağanlık döneminde tamda bu kimonoyu dikiyordum. Yine kız kardeşim için diktiğim bir parça. Bu akşam bitirip kendisine teslim ettim. Aslında dikim aşamalarını fotoğraflamıştım ancak, bütün bloglarda anlatımlı kimono dikişi olduğundan dolayı anlatmaktan vazgeçtim.

   Gördüğünüz gibi kumaşın çok  tuhaf bir deseni var. Acaba bir simetrisi varmı diye şöyle bir baktım ancak kendi içinde hiçbir simetrisi olmadan, sanki ekliymiş gibi his veriyor olması bir açıdan işimi kolaylaştırdı. Mesela kollarına koyduğum minik ek kollar hiç kargaşa yaratmadı. Hatta ek olduğu bile belli olmadı.. Yakasını ise yine ince bir pervaz ile çevirdim.. İyi günlerde kullansın..

Bense bu gün yoğun bir gün yaşadım. Dün arkadaşımla sardığımız koca tencere sarmayı bu gün kızımın okulunun kermesinde satışa sunduk. Yanlız havaların bir türlü mevsim normallerine ulaşmamasından dolayı öyle üşüdüm, öyle üşüdümki sarı ceketimi hayal ettiğimden çok farklı bir şekilde kombinlemek durumunda kaldım..Yine içimdeki kot gömleğimi kendim dikmiştim buradan hatırlayacağınız üzere.. Oysaki ben bu kermeste çiçekli kimonomu yada siyah maksi elbisemi giyerim diye düşünüyordum.. Ama neyse hevesimi haziran ayına saklayım bari..
 Herkese musmutlu, kalbinizin ve bedeninizin sıcacık ısındığı günler dilerim...:))

SCUBA ÇİÇEKLİ ELBİSE

 Annemin kış aylarında, yine parça kumaşçımızdan alıpta, bana verdiği scuba kumaş ile bir elbise çıkarmı diye geçtiğimiz akşamlardan birinde kumaşı yere yaydığımda; kendimi kesip bitirmeye çalışırken buldum... Öncelikle kumaşın çiçeklerinde ayarlanması gereken bir simetri olmaması işimi çok kolaylaştırdı. Ayrıca kumaş boyu 85 cm idi. Ve bu da benim elbise boyum için yeterli değildi. Kumaşın iki kenarından aldığım ön ve arkayı (kulpları iptal ederek kestiğimi bir önceki yazımda yazmıştım) birbirine dikip giydiğimde elbise boyunun çok fazla kısa ve de bir anneye yakışmayacak frapanlıkta olduğunu gördüm..

 Zaten keserken de aklımda olan şeyi yaptım ve orta kısımdan çıkan büyük kumaş parçasından iki valon kesip etek uçlarına ekledim. Tekrar giydiğimde ise valon kısmının çok hoş duruyor olmasına rağmen dar omuzlarım ve geniş kalçam iyice vurgulanmış bir haldeydi. Yine kalan kumaş parçalarından yarım kollar ekledim ve yakanın ön kısmını hafif köşeli bir biçimde açtım. Bu şekliyle tam olarak içime sindi. Etek ucuna dokunmadım ama kol ve yakaya çok ince siyah penyeden tek kat biye ile pervaz geçtim.

Yaz geceleri düğün ve organizasyonlarda topuklularla, şimdi kot ceket ve babetlerle hatta kışın ise kazak altına giyerek etek niyetine kalın opak çorapla giyebilirim. Çiçekli kıyafetler ve elbiseler yaz aylarında hep beğendiğim parçalardan olmuştur.
  Scuba kumaş dikmek çok hoşuma gitti. Bu dar elbiseyi bile fermuarsız üstüme oturtabildim..
HERKESE SEVGİLER... BYE BYE.....

SARI VE ÇİÇEKLİ

 Scuba kumaşlarla ilgili bir yazımda ''kullanışsız ve sert'' olduklarını yazmıştım. Geçtiğimiz günlerde ilk scuba kumaş projemi çalıştım ve ne kadar yanıldığımı anladım. İlk olarak keseceğim elbisenin tüm pens ve kulplarını iptal ettim. Çünkü çok gereksiz olucaktı.Kumaş bu kadar esnek olunca kulp ile oturtmak yerine fazlalıkları atmayı düşündüm. Yukarıda gördüğünüz şekilde yerleştirdim.
  Şu an bu elbise bitmiş haliyle elimde ve çok şık bir elbise oldu. Fakat kombinlenip fotoğraflanmayı bekliyor...

Bu ise son diktiğim bluzumla yaptığım bir kombin. Kot ceketimi de kendim dikmiştim hatırlarsanız..Bluzumu o kadar çok sevdim ve o kadar kullanışlı buldumki son 3 gündür üzerimde:))
En kısa zamanda daha uzun ve bol vakit ayrılmış yazılarla burada olacağım. Bu günlük böyle .....
SEVGİLER..

TROPİKAL DESEN

 Geçtiğimiz haftalardan birinde almıştım bu kumaşı. O gün bu gündür de düşünüp duruyordum. Bu güzel desenli kumaşı ne yapsam diye. Öyle az öyle azdı ki! Dün gece öyle birden bir his geldi ve kestim. Kumaşın iki yanından ön ve arka bedenleri aldım. Ortada kalan parçayı ise ikiye katlanmış kalın korsajlar olarak değerlendirdim. Korsajların üstünden çıkan 3 cm lik parçayı ise yaka bandı olarak kullandım.

Kumaş tasarımcılarını bazen tebrik etmek istiyorum. Şu kumaşın güzelliğine bakarmısınız bir kere. Bir ara eski bir yağlı boya tablonun üzerine gerdirerek geçirip duvara asmayı bile düşündüm inanın. Ben çok beğendim. Bluzumda yine, çok değişik pantolonlarla kombinlenebilecek, fonksiyonel bir bluz oldu...
   Gördüğünüz gibi tevazuyu falan bir kenara bırakıverdim gitti. Artık direk kendim yorum yapıyorum'' çok güzel oldu'' diye...:))
  Herkese mutlu hafta sonları:))
 

ÇOCUKLAR AĞLAMASIN

Bu küçücük, günahsız meleklere insan bakmaya bile kıyamazken, birileri onlara çok farklı bir gözle görüp canlarını yakabiliyor. Bu mübarek kandil akşamında benim duam; Allah  herkesin yavrusuna iyi yazılar yazsın.. Dünyanın hiç bir yerinde çocuklar ağlamasın, üzülmesin, üşümesin, acı çekmesin...Her çocuk mutlu yuvasında, kendi odasında,  anne ve babasının güvenli sıcağında, temiz yataklarında mutlu rüyalar görsün... Ben son yaşananlardan sonra öyle çok korktum ki artık kızımın fotoğraflarını yayınlarken yüzünü göstermeyeceğim.
   Herkesin Kandili mübarek olsun...