Blog için mi, giymek için mi yoksa dikiş aşkındanmıdır bilinmez ama bu ara yine delirmişcesine dikiş dikiyorum. Boş vakitlerimi tamamen dikiş ve blog takibine ayırdım diyebilirim. Demek insan sevdiği işi yapınca böyle oluyor. Çoğu zaman yatağa yattığımda aklımda kumaşlarım ve dikeceklerim oluyor. Acaba bu normal mi yoksa bende bir problemmi var diye düşündüğüm zamanlar olmuyor değil. Ama sonra diyorumki yine kendi kendime,'' Kimseye bir zararım yok, sadece dikmeyi ve giyinmeyi seviyorum. Bunun ne zararı var ki?''
Geçtiğimiz günlerde kızımın eski bir tacına tül kumaştan bir fiyonk yapıp dikivereyim dedim. Tacı çok beğenen kızım;'' Anne bu tacın altına birde turuncu elbise dikermisin.'' deyince evdeki turuncu kumaşım aklıma geldi ve dikerim, dedim. Geçtiğimiz perşembe gecesi elbisenin üst bedenini diktim. Etek kısmını da cuma gecesi diktim, cumartesi günü de gittiğimiz gezmede kızıma giydirdim.
Kumaşın kalan parçalarının büyük olmasından dolayı da kendime basitinden bir bluz dikiverdim. Şu kol oyuntusu olmayan ''SCOP-TOP'' diye tabir edilen bluzlardan diktim. Turuncu renk en iyi lacivert ile kombinlendiği için de Cuma pazarından çok uygun bir fiyata aldığım yeni jean'imle giydim. Ayakkabılar ise bu yıl tekrar moda olmaya başlayan küçük topuklardan. Onlarda ayrı bir post konusu. Çünkü bir DIY projesi..
Herkese renkli, cıvıl cıvıl, mutlu günler...
