UYKU MELEKLİ ELBİSE

 Bu elbisenin kumaşı aslında yastık kılıfı olarak tasarlanmıştı. Ancak parça kumaşçımda bu parçayı bulunca, aklıma, kızıma gecelik yapma fikri geldi. Geçtiğimiz yaz başında boydan ne veriyorsa o boyda kestim. Kesmek için kalıp yerine kızımın bir elbisesini kullandım. Yaka, kol ve etek ucunu kendinden, incecik kıvırverdim gitti. Hem önünde hemde arkasında çok şirin şekiller olduğundan dolayı yaka açıklığını hem önde hem arkada aynı şekilde bıraktım ki istediği tarafını giyebilsin.

Bu tuhaf yaratıklara kızım uyku meleği ismini verdi. Sıcak, kavurucu yaz günlerinde evin içinde giymesi için ideal bir kıyafet oldu.
   Bu günlerde, yine beni zorlayan projelerle ilgileniyorum. Sparişlerimi cumartesi akşama kadar bitirmem lazım.  O yüzden şimdi ben dikiş makinamın başına gidiyorum. SEVGİLER...

BAYKUŞLU ÇOCUK ELBİSESİ

 Şu baykuşlu, ilginç renkler içeren kumaşımı yine tabiki parça kumaşçımdan aldım. Küçük prensesim için bekletiyordum ki aklıma kendime diktiğim kot gömleğimin kalan parçaları geldi.

Böyle bir kombin yaptım ve diktim. Özellikle biyelerine baykuşların gözlerini getirdim. Sevgili DİKİŞ DÜNYAM elbise etkinliği için diktiğim elbiselerden birincisi bu. İkincisi ise yine hayvan desenli ve kruvaze bir elbise ama o kendim için.
  Eğer bu gün hava yine bardaktan boşanırcasına yağmasaydı o elbisemin etekleri için alacağım malzemeyi alıp dikip onu yayınlayacaktım ama olsun. En kısa zamanda o da burda olur..
   Herkese sevgiler...

TURUNCU

 Blog için mi, giymek için mi yoksa dikiş aşkındanmıdır bilinmez ama bu ara yine delirmişcesine dikiş dikiyorum. Boş vakitlerimi tamamen dikiş ve blog takibine ayırdım diyebilirim. Demek insan sevdiği işi yapınca böyle oluyor. Çoğu zaman yatağa yattığımda aklımda kumaşlarım ve dikeceklerim oluyor. Acaba bu normal mi yoksa bende bir problemmi var diye düşündüğüm zamanlar olmuyor değil. Ama sonra diyorumki yine kendi kendime,'' Kimseye bir zararım yok, sadece dikmeyi ve giyinmeyi seviyorum. Bunun ne zararı var ki?''

 Geçtiğimiz günlerde kızımın eski bir tacına tül kumaştan bir fiyonk yapıp dikivereyim dedim. Tacı çok beğenen kızım;'' Anne bu tacın altına birde turuncu elbise dikermisin.'' deyince evdeki turuncu kumaşım aklıma geldi ve dikerim, dedim. Geçtiğimiz perşembe gecesi elbisenin üst bedenini diktim. Etek kısmını da cuma gecesi diktim, cumartesi günü de gittiğimiz gezmede kızıma giydirdim.

 Kumaşın kalan parçalarının büyük olmasından dolayı da kendime basitinden bir bluz dikiverdim. Şu kol oyuntusu olmayan ''SCOP-TOP'' diye tabir edilen bluzlardan diktim. Turuncu renk en iyi lacivert ile kombinlendiği için de Cuma pazarından çok uygun bir fiyata aldığım yeni jean'imle giydim. Ayakkabılar ise bu yıl tekrar moda olmaya başlayan küçük topuklardan. Onlarda ayrı bir post konusu. Çünkü bir DIY projesi..

Herkese renkli, cıvıl cıvıl, mutlu günler...

ÇİZGİLİ TRİKO

 Son diktiğim çizgili trikomu tamamen bu eteğin üzerine giymek için diktim diyebilirim. Kalıp kullanmadım. Şöyle beğendiğim bir tişörtümü kumaşın üzerine yatırıp bir de göz kararı kol kestim. Yakayı da  bant ile döndüm ve bitti gitti. Bir ara yakaya nasıl bant döndüğümü fotoğraflarla anlatacağım.

 Tüm hafta sonunu bu triko ile geçirdim. Cumartesi günü bir ev gezmesi için eteğimle kombinledim. Bu aralar gördüğüm yeni bir akım var. Aynı renklerin kullanıldığı farklı desenler kombinleniyor. Örneğin kazayağı ile puantiye yada kareli ve gravat desenler aynı kombinde buluşuyor.  Bende bu iki kumaşı aynı gün almıştım kumaşçımdan. Daha alırken bu kombin oluşmuştu aklımda. Aslında bunların üzerine bir de sarı ceket tam uyardı ama malsef o yetişemedi.

  Pazar günü ise oy kullanımı sonrası küçük şehrimizi şöyle bir gezerken ,yine üzerimde çizgili trikom vardı.

 Sevgili küçük kızımın ise ojelerini kıyafetlerine göre sürdük. Siyah üzeri pembe noktacıklar.

 Yine Cumartesi günü gezmeye giderken kızıma sevgili Anneannesinin diktiği yazlık puantiyeli elbisesini üzerine hırka alarak giydirdim ( daha doğrusu kendisi illede onu giymek istedi)