Dün instagramda, kesim aşamasını paylaştığım elbisem, dün akşam bitmişti aslında. Ancak geçen yazımda, müşterime diktiğim, duruşunu çok beğenerek kendimede böyle hafif bol duran bir elbise dikeyim, mantığıyla kestiğim elbisem o kadar bol olmuştu ki neredeyse 44 beden filandı. Ayrıca yaka ve kol evleri de felaket açıktı. Bende hem omuzlarından hemde kol altından başlayarak aşağı kadar, yanlarından 1 cm kadar içeri girerek, hem yakayı hemde elbiseyi toparladım. Eteğinide kısalttım. Elbisenin son halini elime alıp şöyle bir baktığımda nihayet bana benzemişti.
Kalıp olarak 2004/05 nolu Burda Dergisinin 132 nolu kalıbını kullandım. Aslında bu kalıp tek omuz olarak verilmiş dergide. Ancak ben bundan 10 yıl önce tek tarfının kalıbını çıkararak elbiseyi hep kumaş katında çalıştım. Zaten tek kollu yapacak olursamda, kumaş katında kesip daha sonra omuzlardan birini iptal ederim diye düşünmüştüm..
Kumaşı, kot gibi görünen, keten gibi dökümlü, kendinden hafif kırışık görünümü olan çok değişik bir kumaş. Görümcem İstanbuldan yanılmıyorsam Kadıköy pazarından almış.
Dün diktiğim bu rahat elbiseyi bu gün duş sonrası sırtıma geçiriverdim. Ne oje, ne makyaj, hiçbirşey yapmadan en doğal halimle sizinle paylaştım. İnanın bu sıcaklarda insanın bu gibi bir kaç elbisesi olmalıymış. Yaz başından hatta bahardan beri hep daha şık kıyafetler dikmeye çalışmış ve bu tip ev kıyafetlerini ihmal etmişim. Aklım başıma ancak geldi.
Yanlız ben galiba bu yaz sıcaklardan bıktım ve kışlık kıyafetlerimi özledim. Mesela önümüzdeki yazımda paylaşacağım asimetrik beyaz üstümü, koyu renk bir kotla giyip kombinlemek istiyorum, fakat bu sıcakta bir kotun içine girmeyi göze alamıyorum.
Herkese ferahlık dolu günler ve üretkenlik diliyorum. Sevgiler:)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder