Bundan 11 yıl kadar önce ben, 22 yaşlarında, çiçeği burnunda, yeni evli bir bayan iken, dikiş kursuna kayıt oldum. O yıl gidebildiğim kadar yarım yamalak dikiş kursuna gittim. Ancak sanırım gençliğin verdiği acelecilik ve sabırsızlıkla, hocanın itinalı çalışmamız konusundaki uyarılarına hiç kulak asmadan, diktiğim her parçayı deli gibi ve tabiri caizse yalap şap diktim. Tabi bazısı oldu bazısı olmadı. Bazısının kusurlarını göz ardı edip giydim. Bazıları çöpe gitti.
İşte o yıllarda özelikle bazı çalışmalar benim için daha bir korku verici oldu ki; ayaklı yaka bunların en başında gelir.
O gün bu gündür ben itinalı dikiş dikebilir hale geldim. Çünkü anne oldum. Annelikle birlikte yaptığım işe özen gösterebilme becerim tavan yaptı. Mont, manto, ceket ne varsa diktim ama ayaklı yaka yüzünden gömleğe bir türlü kalkışamadım. Taa ki bir kaç gün önce bu gömleği kesene kadar. Şimdi anlıyorumki özenerek itinalı bir şekilde yapınca hiç de zor değilmiş. En zevkli ve kolay çalışmalarımdan birisi oldu. Kalıp bilgisini
burada vermiştim. 38 bedenim ve tam olarak üzerime oldu.
Bu yıl kırmızı tonlarında ekose gömleklerin çok moda olduğunu öğrenince bende kumaş arayışına başladım. Ancak büyük karelerin hata gösterme durumu gözümü korkuttu. Ayrıca bu pötikareler bana daha bir yakın geldi. O sebepten ben gömleğimi bu şekilde diktim. Sanırım tek kusuru düğmelerin rengi. En yakın zamanda kırmızı düğmelerle değiştirmek gerek.
Gömleğimin üzerine daha söyleyecek, yazacak çok şey var. Ama fazla gevezelik etmemek adına burada kesiyorum. Daha çok çeşitli şekillerde kombinlenebilir. Ben sadece bu kadar gösterebiliyorum. Bu arada kürk yeleğiminde üzerimdeki halini görmüş oldunuz. Onu da daha önce dikmiş ve
burada paylaşmıştım.
Herkese bol dikişli mutlu, sevgi ve sağlık dolu günler..
