Yeşil parkanın dikiminde neredeyse sona gelmiş bulunmaktayım. Eksik malzemeler sebebiyle bir kaç küçük ayrıntı kaldı.
Bu proje için istediğim cep modeli, aslında körüklü cepti. Ancak uğraşmak zor geldiğinden kafamda bu şekilde bir cep uydurdum ve onu uyguladım. Öncelikle, göz kararı iki cep biçtim. Ağız kısımlarını özellikle çok geniş kestim ki, o kısma lastik geçtiğimde cep ağzı iyice daralmasın.
Yine cep ağızları için uygun uzunlukta iki eşit lastik kestim.
Etrafı güzelce sürfile çekilmiş ve ağız kısımları spor dikişlerle katlanarak sabitleniş dikişin arasından bu lastikleri geçirdim ve iki kenarından sabitledim.
Daha sonra yan dikişlere sabitleyeceğim kısımları açık kalacak şekilde, kalan iki kenarı katlayarak içe doğru çevirdim.
Ve yine simetrik bir biçimde parkanın ön kısmlarına iğnelerle tutturdum. Son olarak parkanın bedeninin yan dikişlerini çektiğinde cebin açık olan kısmı da o şekilde kapanmış oldu.
Fermuarımı taktıktan sonra, oluşan yavan görüntüyü ortadan kaldırmak için, üzerine kapak görevi görecek şeridi de diktim.
Şu an kolları da takılmış olan parkam neredeyse çoğu gitti azı kaldı aşamasında. Yinede o aparatların takılması, bele geçireceğim tünel, kol uçalarının gözüme kısa görünmesinden mütevellit o kısma uygulanacak ek gibi bir takım ince işçilik kaldı. Bense fermuar ve cep konusunu atlamış olmanın sevincini yaşıyorum diyebilirim.
Sanırım bundan sonraki postum son rütuşlarımı ve parkalı kombinimi içerir. Yani ben böyle olmasını temenni ediyorum. Herkese sevgi, iyilik ve de mutluluk dolu günler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder