İKİ RENK BLUZ

Bu hafta dikiş açısından çok verimli geçti. Sizlerle paylaşmak istediğim bir sürü iş yaptım. Ancak yarın elimden çıkacak olan bu projemi ilk sıraya koydum. Daha önce iki müşterim için diktiğim kıyafetlerden kalma kumaş parçalarım vardı. Kumaşlar bana ait olduğu için kalan parçaları da müşterilerime vermemiştim. Dokuları ve kumaşları aynı, sadece renkleri değişikti. Bende bu şekilde uyguladım.
       Yarın çok sevdiğim bir kardeşime hediye edeceğim. Eğer kabul ederse onun üzerinde fotoğraflayıp burada yine paylaşırım. Bu arada Cuma günü Pazardan yine çok hoş kumaşlar aldım. Hepsi aklımdaki, uzun dikilecekler kuyruğuna eklendi. İlham perim tam elini eteğini çekip gitmek üzereyken, aldığım yeni kumaşlarla yine uzun bir misafirlik dönemine giriyor. Size de bol dikişli, mutlu, keyifli günler...

1 KOT PANTOLON VE 2 PROJE

Aslında iki yıl önce yaptığım bir proje bu. Kot pantolonu kesip şort yapmak hepimizin bilidiği bir şey. Ancak ben o kesilen paçaların da değerlendirilebileceğini düşündüm. Bu pantolonumun ise paçalarının çok bol olması ve elimde büyük parçalar kalması sebebiyle; ''kesinlikle birşeylere dönüştürmeliyim'' hissi geldi. Nette ki araştırmalarım sonucu paçalar yeleğe dönüştü. Yani bir kot iki parça kıyafete dönüşmüş oldu. Bazen yeleği taş ve zımbalarla süslemeyi düşünsemde sonra yine vazgeçtim ve sadeliği tercih ettim.. Eğer size bir fikir gelirse, benimle paylaşmanızdan mutluluk duyacağım.
      Yaklaşan baharla birlikte felaket bir üretkenlik var bende bu aralar. Dün gece uyku tutmayınca kalkıp bir bluz kesip öyle yattım. Sürekli dikiş düşünüyorum. Aklımda hep yeni fikirler var. Hatta fikirler tek sıra halinde beklemeyip izdihama sebeb oluyorlar gibi. Sizlere de bol dikişli, keyifli günler diliyorum..

SİYAH TRİKO

 Kışlık stoklarını bitirmiş biri olarak, bloga koymak için kendimi sürekli yeni bir şeyler dikmek zorunda hissediyorum. Ve bu diktiklerimi hemen paylaşmayıp biraz ara vermeyi düşünüyorum, ancak dayanamayıp hemen paylaşıyorum. Bu trikoyu da daha iki gün önce bitirdim. Çok hoş dökümlü bir triko. Bende 2012/08 nolu Burda dergisinin 109 nolu bluz kalıbının ön ve arka penslerini iptal edip kol, etek ve yakasına şeritler geçerek diktim. Çok kullanışlı bir triko kazağım oldu.

 Hemen aynı modelin birde krem tonlarında olanını kestim. Onu da ilerleyen günlerde paylaşırım. Şimdilik herkese mutlu, neşeli, sevgi dolu günler..

Sevgili  Yasemin Uzunoğlu'nun blogunda kumaş çekilişi var. Ben katıldım. Bu birbirinden cici kumaşların dikişi çok seven birine gitmesini diliyorum.

KESMEYE KIYAMADIKLARIM

 Eminim hepinizin dolabında vardır böyle kesmeye kıyamadığınız kumaşlarınız. Mesela ben bu penye ve triko karışımı olan nar çiçeği kumaşımı bir türlü kesemiyorum.

 Ve bu ham keten, pudra rengi, üzerinde altın rengi simden puantiyeleri olan kumaşı bir türlü şık, yazlık bir blazer cekete dönüştüremiyorum.

 Dantel kumaşım öyle kıymetli ki kesmeye ödüm patlıyor. Ya sonra bir daha bulamaz ve lazım olduğunda yetmezse diye.

 Orjinal bir deseni olan penye kumaşımı nasıl yapsamda en şık halde diksem diye düşünürken zaman geçiyor ve sezon değişiyor.

 Lacivert renk trikoma ve siyah beyaz çok esnek kumaşıma yakışır kullanışlı bir fikrim hala yok.

Ve en kesmeye kıyamadığım, kumaş dolabımın kraliçesi olan bu güzeller güzeli pamuk saten kumaşım ( artık bu sezon dikilecek).
KENDİNİZE İYİ BAKIN. SAĞLICAKLA KALIN.

MUTFAK ÖNLÜĞÜ

Kızım evdeyken dikiş dikmeme kararımı daha fazla uygulayamadım. Kolay bir proje olan mutfak önlüğü dikimine başladım. Ancak bunun için hiç bir kumaşımı kesmeye kıyamayınca, parça kumaşlarımdan dikmeye kalktım. Ekti, süstü, astardı, saptı derken; beni bir hayli uğraştırdı.
  Hep dikiş dikiyorum diye almayıp, bir türlü de dikmediğim bir şeydi. Açıkçası eksikliğini mutfağa her girdiğimde hissediyordum. Şimdilik bununla idare edeceğim. Ancak yakında daha şık bir şey yapmayı düşünüyorum. SEVGİLER...

GEZMELER

 Malum tatilin son günleri. Havalarda son derece güzel ve sıcak. Bizde sevgili kızımla kendimizi attık kordona. Hep düşünmüşümdür. Deniz görmeyen illerde yaşayan insanlar nasıl yaşar, diye. Tabiki ucunda ölüm yok, denizsiz de yaşanabilir ama bana çok tatsız olur, gibi geliyor. Bu arada gördüğünüz gibi kendi diktiklerimden giyiyorum.

 Kızım evde olduğu için dikiş filan hiç açmıyorum. Sadece onu mutlu etmeye çalışıyorum. El falı bakan makinalar varmış mesela. Biz bunu yeni keşfettik. Beraber kordon, balık ekmek gbi keyifli zamanlar geçiriyoruz.

Akşam bir ara anneme uğramıştım. O cuma pazarına gitmiş ve bir sürü kumaş almış yine. Bana da beğendiklerimi seçip alma hakkı tanıyınca, hemen bu güzelleri kaptım. Üstteki çiçekli scuba dalgıç kumaş, alttaki ise viskon. İstanbullu bloggerlar scuba kumaş çeşitleri bulamamaktan şikayet ederken ben desenlisini buluyorum diye sevineyim mi bilemiyorum?  Ancak; kışın ısıtmayan, yazın terleten bu kumaştan ne yapılır ki? Çok fazla bir seçenek yok diye düşünüyorum. Şimdilik bu kadar artık önümüzdeki hafta içi inşallah yeni dikişler diker ve buradan paylaşırım. Herkese bol dikişli günler.