Son yayınlarımda doğum korkusu sardıkça dikişe yöneldiğimi ve kumaş stoklarımı neredeyse eritircesine diktiğimi yazmıştım. Bu sabah son iki haftadır diktiklerimi güzelce katlayıp fotoğrafladım ve toplu olarak gözler önüne sermek istedim. Genellikle kalıpsız yada en çok kullandığım basic bluz kalıbımı kullanarak diktiğim, penye kumaş kullanarak yaptığım işler. İçlerinde hediye amaçlı yapılanlarda var, ihtiyaçtan doğanlarda var, emek gerektirenlerde var. Örneğin kızıma diktiğim bu dantel görünümlü elbise en çok emek harcadıklarımdan.
Doğum sonrası için neler yapabilirim diye düşününce, eğer kısmetse yapacağımız kırk mevlüdünde kızım ne giyecek diye bu elbiseyi tasarladım. Dış kısmı için tam kloş dantel ,astarı için ise yarım kloş penye kullandım. Ayrıca kollarda transparan bir görüntü olsun diye özellikle astar kullanmadım. Kalıp olarak yine kızımın evde bulunan bir tişörtünü kullandım.
Etek ve kol uçlarını önce paça yapıştırıcı tela ile yapıştırıp daha sonra tek dikiş ile sabitledim. Diğer projeler de yine ilerleyen günlerde ayrıntıları ile burada olacaklar kısmetse. :))
Bu fotoğrafı instagramdan takip edenler bilir. Sanırım 35. haftaya ait bir fotoğraf. Bu aralar öyle çok dikiş diktim ki doğum sonrası göbeksiz halimle fotoğraflarım diye düşünürken, yayınlarıma uzun aralar vermişim. O yüzden bu gün bu bluzu sizlerle paylaşmak istedim. Neden bilmem bu aralar V yakaya takmış durumdayım. Bu elimdeki hafif naylonlu kalın çelik örme kumaşı elverdiği ölçülerde bir bluza çevirdim. Hani şu artık düşük kol kullanmama kararımı almadan önce, diktiğim için kalıpsız ve de düşük kollu bir parça.
Ama ekru renk kot pantolonlarla çok uyum sağladığından dolayı modeli her ne olursa olsun gideri var. Yukarıda da yazdığım gibi doğum korkusu sardıkça dikişe vuruyorum kendimi. Elimdeki kumaş stoklarının neredeyse 3/1 ini harcadım. Dolaptaki sevdiğim desenler tek tek dikilip bir şeylere dönüşünce bu gün yine dayanamayıp Pazara attım kendimi. 4 parça kumaşla döndüm.
Doğum sonrası hayatım nasıl olacak çok kestiemediğimden içimde hafif bir sıkıntı ve stres var. İnşallah herşey güzel olur. Sevgiler...
Doğuma çok az bir zaman kala, kafamda hala halledemediğim, bebeğimin ALT AÇMA minderi sorunsalını nihayet çözmüş bulunmaktayım. Hemde battaniyesi ile takım olarak. Geçtiğimiz günlerde annem köyden, kızımın kullanıp eskittiği alt açma minderini getirince ona sadece bir kılıf uydurmak yetti. Bu defa ikiye katlayarak kullanmaya çalıştığım elyaf parçam elimde fazladan kalınca onu ortadan ikiye kesip kare hale getirerek birbirine dikip bir yüzüne köpek desenleri olan çok şirin bir penye kumaşımı kullanıp diğer yüzünde de lacivert beyaz çizgili penye kumaşımı kullanaraktan çok uyumlu ve de çok şık bir takım elde ettim.
Bu iki şekilde de kullanabildiğim bir takımımız oldu.
Sanırım bir kadının doğumda en çok ihtiyaç duyacağı şey anlayışlı bir sağlık personeli. Bu gün gittiğim NST çekiminde, kendi doktorumun olmayışından bunu anlıyorum. Tanrı doğum yapacak herkese kolay ve de hayırlı doğumlar nasip etsin.
Doğum yapmama çok az bir zaman kaldı. 3 hafta içinde mutemelen doğum gerçekleşecek. Geçtiğimiz hafta sonu yaptığımız boya badananın ardından dikiş makinamı gardroba kaldırmıştım. Ancak doğum yaklaştıkça, eksikler kendini daha bir göstermeye başladıkça, dün tekrar çıkardım ve bu, bebek uyku setini diktim. Piyasada hazır satılanların görsellerini inceledim ilk olarak. Denizci konseptli bişey olsun istedim. Kızımdan kalan bebek yorganımız piyasadaki yorganlardan çok daha büyük olunca zaten dikmek farz oldu.
Çok ince beyaz ve mavi çizgilere sahip olan pamuk saten kumaşımdan bir çarşaf ve nevresimin ön tarafı çıktı. Neversimin arka yüzünde ise yelken dirğinde kullandığım çizgili kumaşı kullandım. Yastıkta kullandığım kırmızıyı yanlız kalmaması için sandalda kullandım. Birde lacivert bir yelken bize yetti.
Kızımdan kalma park beşiği hafta sonu güzelce yıkayıp kurdum. Bebeğin kıyafetleri de yine yıkandı ve ütülendi. Doğum çantamız da hazır. Bir tek aklımda, kızıma ve kendime doğum sonrası nasipse, yapacağımız mevlüt için elbiseler dikmek var. Onları da halledip makinam ile kısa bir süreliğine vadalaşabilirim.
Herkese bizden kocaman sevgiler. Lütfen bizim için arada bir dua edin.
Geçtiğimiz cumartesi günü, biz yine Çanakkale Blogger Buluşması yaptık. Bu buluşmaya ev sahipliğini yine becerikli ve de misafirperverlikte sınır tanımayan sevgili SERRA yaptı. Bu defa konseptimiz Dikiş partisi'ydi. Öncelikle Serra'nın hayat dolu sıcacık mutfağında onun bize hazırladığı muhteşem ikramlıklarına son rütuşları yaptık. Daha sonra dikiş odasına geçip hazırladığı o güzel ve bir o kadar lezzetli tarifleriyle karnımızı doyurup dikişe başladık. Bu arada sevgili BYANTİGONE ve benim üzerimdeki bluzlar kendi tasarımlarımız. Ben evdeki yarım olan bir projemi yanımda götürmüştüm.
Güzeller güzeli, çiçeği burnunda nişanlı, sevgili Cansu için bir bluz diktim. Kol ve yakayı normal bir tişört yakası gibi tasarlamıştım. Ama etekte bu şekilde kesikler atarak apaçi tekniği uyguladık. Güzel prensesimize çok yakıştı.
Kırk yıllık dostlar gibi, yemeli içmeli, sohbetli muhabbetli, üstelik üretken bir buluşma gerçekleştirdik.
Sevgili Serracığımın yaptığı mantarlı pizzanın tadı hala damağımda. Herşey için sağolun kızlar. Sevgili Buse ve de Derya Naz sizde çok sağolun. Biz,i bir araya geldiğimizde varlığınızla neşelendirdiğiniz için.
